De populariteitspoll voor aantrekkelijkste koers van het voorjaar zal Luik-Bastenaken-Luik 2025 niet winnen. Tadej Pogacar koerste weer in zijn eigen liga, de concurrentie hield zich bezig met de ereplaatsen. Dat er uitgerekend aan die kruimels zoveel waarde wordt gehecht, verstevigt de troon van de Sloveen alleen maar. Het is een catch-22 waarbij de UCI misschien eens in de spiegel moet kijken.
Datum: 2025-04-28
Ah, het landschap van Luik, met zijn charme van "50 tinten grijs", heeft zijn eigen merk kleurloos entertainment gebakken. De verlaten slagvelden van Luik-Bastenaken-Luik 2025 werden wederom veroverd door de dominerende ridder, mister "ik leef op mijn eigen planeet", Tadej Pogacar. Terwijl de andere renners als ware leeuwen vochten om de resterende kruimels om hen heen, reed Pogacar rond alsof hij op een zondagse sightseeing-tocht was.
Waarom geven renners zoveel om die overgebleven kruimels? Wel, zij hebben hun zinnen op de ereplaats gezet. Het scenario ontrafelt zich als een typisch schoolplein, waar de rest van de klas vecht voor de zilveren en bronzen sterren, terwijl Pogacar rustig aan een glas superieure sloveense wijn nipt, zijn gouden ster blinkend op de borst. Ironisch genoeg, versterkt deze race naar de tweede plaats alleen maar Pogacar’s troon. Het is een weerspiegeling van een modern sprookje: de koploper wordt onaantastbaar, zijn volgelingen blijven... wel, volgen.
En midden in deze catch-22 moet de UCI wellicht eens lekker in de spiegel kijken en zich afvragen: is de ereplaatsenjacht het nieuwe normaal? Of behoren elke renner, ongeacht zijn/haar prestaties, een titelkans verdienen? Misschien kunnen ze een inspiratiereis maken naar Hollywood en daar leren hoe je een spannend script schrijft! Inderdaad, de heuvels van Luik hebben gesproken: Het is tijd voor een koersverandering!
Tags:
tadej pogacaruci Bron SPORZA